Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011
Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011
Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011
Σάββατο 11 Ιουνίου 2011
Παρασκευή 6 Μαΐου 2011
ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΝΑΡΙΝΙΟΥ ΓΙΟΡΚΣΑΪΡ
Κεφάλι: γεμάτο στρογγυλό που διαγράφεται καθαρά.
Σβέρκος: Βαθύς που ευθυγραμμίζεται με το σήκωμα των ώμων.
Μάτια: Όσο πιο κοντά γίνεται στο κέντρο του κεφαλιού
Ώμοι: Ανάλογα φαρδιοί, στρογγυλεμένοι που καταλήγουν και ενώνονται αρμονικά με το κεφάλι.
Στέρνο: Γεμάτο και βαθύ, που να ανταποκρίνεται στο πλάτος και το σήκωμα των ώμων που σβήνει στη βάση του ράμφους που πρέπει να είναι λεπτοκαμωμένο και όμορφο.
Φτερωμα: Πυκνό ,κοντό και σφικτό. Φτερούγες ανάλογα μακριές που ομοιόμορφα συγκλίνουν στο το μέσο της πλάτης και ακουμπούν σταθερά σε μια συμπαγή και καλά διπλωμένη ουρά
Θεση:Στάση όρθια και υπερήφανη, με μακριά πόδια χωρίς να φαίνεται κορδομένο και ελαφρύ σήκωμα της ουράς
Σωμα:Αρκετά στρογυλλεμένο που λεπταίνει συγκλίνοντας προς την ουρά ( οπως το σχημα ενος καροτου )
Μεγεθος: Μήκος περίπου 17 εκατοστά με αντίστοιχα συμμετρικές αναλογίες.
Κατασταση:Υγεία, καθαριότητα και καλό φτέρωμα, χρωματισμός καθαρός και ομοιόμορφος.
Τρίτη 5 Απριλίου 2011
Σάββατο 26 Μαρτίου 2011
Κυριακή 20 Μαρτίου 2011
Ιστορία του καναρινιού
Το καναρίνι ανήκει στην κλάση aves στην τάξη Passeriformes και στην οικογένεια fringillidae και ειδικότερα στο γένος
serinus.
Το καναρίνι προέρχεται από το άγριο καναρίνι serinus canaria canaria και κατάγεται από της κανάριους νήσους Μαδέρα, Αζόρες, Τενερίφη κ.α Γύρω στο 1400 Ισπανοί και πορτογάλοι θαλασσοπόροι εξερευνητές όταν άκουσαν το κελάηδισμα του από πτηνά που εκτρέφανε οι γηγενής κάτοικοι των νησιών αυτών το μετέφεραν μέσα σε μικρά ξύλινα κλουβιά στις χώρες τους. Επίσης άλλες πηγές αναφέρουν ότι μερικά καναρίνια από αυτά έγιναν δώρο στην βασίλισσα Ισαβέλλα της Βαυαρίας εξ σου και το όνομα μια φυλής χρώματος τους. Το οικόσιτο καναρίνι το επίσημο του όνομα το οφείλει σε δυο λέξεις, που αντιστοιχούν στον τόπο καταγωγής του Κανάρια νησιά, και το δεύτερο συνθετικό προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη serinus(σειρήνες) στην ιδιότητα που το διακρίνει δηλαδή, αυτή του κελαηδίσματος. Η θεωρία του Δαρβίνου που υποστηρίζει ότι τα αρσενικά ωδικά πτηνά αλλά και τα ζώα εξέλιξαν το κελάηδισμα, τις φωνές τους σαν κάλεσμα των ερωτικών συντρόφων τους, όπως δηλαδή έκανε και ο άνθρωπος και το συνέδεσε απόλυτα με το φύλο τους. Οι υποστηριχτές αυτής της άποψης έχουν σαν απόδειξη το τραγούδι των πτηνών, τα τραγούδια τους σαν λειτουργία έχουν σχέση με το φύλο. Επίσης χαρακτηρίζονται και σαν μουσικές δημιουργίες, διοτι τα πτηνά κελαηδούν και για την δικιά τους ευχαρίστηση, καθώς τα τραγούδια τους έχουν καθορισμένη δομή και οργάνωση. Η επίσημη ονομασία του είναι sirinus canaria domesticus ενώ το άγριο καναρίνι ονομάζεται serinus canaria canaria. Υπάρχουν όμως αναφορές ότι και στην ανατολική μεσόγειο όπου ζούσε ένα άλλο είδος άγριου καναρινιού, από το οποίο μερικοί υποστηρίζουν ότι βρίσκονται οι ρίζες του οικόσιτου καναρινιού. Αρχαίοι έλληνες ιστορικοί , φιλόσοφοι έχουν ενασχοληθεί και καταγράψει τα άγρια ωδικά πτηνά πολλούς αιώνες η καλύτερα αρκετές δεκάδες αιώνες πριν ενασχοληθούν με αυτά στον ευρωπαϊκό χώρο. Ακόμα έχουμε αναφορές για την διατήρηση τους στην αιχμαλωσία , την διατροφή τους, και τις φωνητικές τους ικανότητες που τις βρίσκουμε σε ιστορικά, φιλοσοφικά συγγράμματα των αρχαίων ελλήνων. Την εποχή του μεσαίωνα τα καναρίνια ηταν λιγοστά στον ευρωπαϊκό χώρο επομένως και ένα πανάκριβο απόκτημα.
Ηταν λοιπόν ένα σπουδαίο φετίχ των ευγενών ένα όμορφο και σπάνιο δώρο για να σαγηνεύσει κάποιος τις κυρίες τις αστικής τάξης. Σιγά σιγά όμως αυξήθηκε ο αριθμός τους, όταν έπεσαν σε χέρια έμπειρων εκτροφέων. Πρώτα λέγεται ότι ενασχολήθηκαν με την αναπαραγωγή τους Ισπανοί μοναχοί. Βρήκαν σε αυτά ένα καλό τρόπο για να αυξήσουν τα εισοδήματα τους. Οι Ισπανοί είχαν για αρκετά χρόνια το μονοπώλιο τους πουλώντας μόνο αρσενικά καναρίνια. Λέγεται ότι μετά από ένα ναυάγιο κοντά στην νήσο Έλβας, απελευθερώθηκαν και βρήκαν καταφύγιο στις κοντινές ακτές άγρια καναρίνια που μετέφεραν οι ναυτικοί. Οι κλιματολογικές συνθήκες ηταν πρόσφορες και πολλαπλασιάσθηκαν, ίσως ζευγαρώνοντας και με ντόπια άγρια πτηνά μάλλον με το ευρωπαϊκό σκαρθάκι (sirinus sirinus). Έτσι λοιπόν οι Ιταλοί απόκτησαν και θηλυκά καναρίνια, άλλη παράδοση όμως αναφέρει ότι μοναχοί μετέφεραν στην Ιταλία και πούλησαν μερικά θηλυκά καναρίνια σπάζοντας το μονοπώλιο. Σιγά σιγά λοιπόν έπειτα από τον 16 αιώνα εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη, έχουμε και άλλες αναφορές για εκτροφή του ήδη από τον 16 με 17 αιώνα στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες όπως Γερμανία η Γαλλία και αργότερα η Αγγλία κ.α
Οι φυλές του πολλαπλασιάζονται κάθε χώρα και περιοχή παράγει το δικό της ξεχωριστό χαρακτηριστικό καναρίνι. Εργάτες σε ορυχεία στο Τυρόλο τα είχαν πλάι τους στις στοές ως εργαλείο δουλειάς προειδοποιώντας τους με την εξαιρετική τους οσμή για τυχόν διάρροιες αερίων. Είναι ένα πτηνό με γλυκιά μαλακία φωνή, με χαμηλές νότες μιμείται τα βιολιά και ο κελάρυσμα του νερού. Το όνομα του το πήρε από την περιοχή που βρίσκονταν αυτά τα ορυχεία στο βουνό Χάρτζ .
Άλλες περιοχές όπως το Μαλίν εκτρέφουν οι κάτοικοι της περιοχής ένα άλλο καναρίνι φωνής το μαλινουά, που διαθέτει μεταλλικές νότες, μεσαίες και υψηλές καθώς νεροφωνές και αηδονοφωνές κ.α
Στην Αγγλία διασταυρώνουν παλιές φυλές καναρινιών και δημιουργούν νέα μεγαλόσωμα καναρίνια που περνούν το όνομα τους από της ομώνυμες πόλεις στις οποίες δημιουργήθηκαν. Μερικά από αυτά είναι το γιόρκ, το νόργουιτς. Στην Γαλλία το σγουρό καναρίνι από το Παρίσι ,στο Βέλγιο το χαρακτηριστικό καμπούρικο καναρίνι και πολλά άλλα σε διάφορες χώρες και περιοχές.
Μετά από επιλεκτική εκτροφή ακολούθησαν και άλλες ράτσες-φυλές ,έχουμε λοιπόν αύξηση στον αριθμό τους, ομαδοποιούνται σε ξεχωριστές κατηγορίες σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους
Έτσι κατηγοριοποιούνται βάση του διαφορετικού κελαδήματος τους, του διαφορετικού χρωματισμού τους και της διαφορετικής τους εξωτερικής εμφάνισης τους με σκουφί η χωρίς, σγουρά κ.α
Η παγκόσμια ομοσπονδία έχει θεσπίσει στάνταρ για τις φυλές τους.
Τα καναρίνια μπορεί να ζήσουν εάν προσεχθούν από τους ιδιοκτήτες και διατραφούν σωστά μέχρι και 14 χρόνια περίπου. Όποτε με την απόκτηση ενός ωδικού πτηνού έχετε εξασφαλίσει έναν μελωδικό σύντροφο για αρκετά χρόνια
πηγή
serinus.
 |
| serinus |
Ηταν λοιπόν ένα σπουδαίο φετίχ των ευγενών ένα όμορφο και σπάνιο δώρο για να σαγηνεύσει κάποιος τις κυρίες τις αστικής τάξης. Σιγά σιγά όμως αυξήθηκε ο αριθμός τους, όταν έπεσαν σε χέρια έμπειρων εκτροφέων. Πρώτα λέγεται ότι ενασχολήθηκαν με την αναπαραγωγή τους Ισπανοί μοναχοί. Βρήκαν σε αυτά ένα καλό τρόπο για να αυξήσουν τα εισοδήματα τους. Οι Ισπανοί είχαν για αρκετά χρόνια το μονοπώλιο τους πουλώντας μόνο αρσενικά καναρίνια. Λέγεται ότι μετά από ένα ναυάγιο κοντά στην νήσο Έλβας, απελευθερώθηκαν και βρήκαν καταφύγιο στις κοντινές ακτές άγρια καναρίνια που μετέφεραν οι ναυτικοί. Οι κλιματολογικές συνθήκες ηταν πρόσφορες και πολλαπλασιάσθηκαν, ίσως ζευγαρώνοντας και με ντόπια άγρια πτηνά μάλλον με το ευρωπαϊκό σκαρθάκι (sirinus sirinus). Έτσι λοιπόν οι Ιταλοί απόκτησαν και θηλυκά καναρίνια, άλλη παράδοση όμως αναφέρει ότι μοναχοί μετέφεραν στην Ιταλία και πούλησαν μερικά θηλυκά καναρίνια σπάζοντας το μονοπώλιο. Σιγά σιγά λοιπόν έπειτα από τον 16 αιώνα εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη, έχουμε και άλλες αναφορές για εκτροφή του ήδη από τον 16 με 17 αιώνα στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες όπως Γερμανία η Γαλλία και αργότερα η Αγγλία κ.α
Οι φυλές του πολλαπλασιάζονται κάθε χώρα και περιοχή παράγει το δικό της ξεχωριστό χαρακτηριστικό καναρίνι. Εργάτες σε ορυχεία στο Τυρόλο τα είχαν πλάι τους στις στοές ως εργαλείο δουλειάς προειδοποιώντας τους με την εξαιρετική τους οσμή για τυχόν διάρροιες αερίων. Είναι ένα πτηνό με γλυκιά μαλακία φωνή, με χαμηλές νότες μιμείται τα βιολιά και ο κελάρυσμα του νερού. Το όνομα του το πήρε από την περιοχή που βρίσκονταν αυτά τα ορυχεία στο βουνό Χάρτζ .
Άλλες περιοχές όπως το Μαλίν εκτρέφουν οι κάτοικοι της περιοχής ένα άλλο καναρίνι φωνής το μαλινουά, που διαθέτει μεταλλικές νότες, μεσαίες και υψηλές καθώς νεροφωνές και αηδονοφωνές κ.α
Στην Αγγλία διασταυρώνουν παλιές φυλές καναρινιών και δημιουργούν νέα μεγαλόσωμα καναρίνια που περνούν το όνομα τους από της ομώνυμες πόλεις στις οποίες δημιουργήθηκαν. Μερικά από αυτά είναι το γιόρκ, το νόργουιτς. Στην Γαλλία το σγουρό καναρίνι από το Παρίσι ,στο Βέλγιο το χαρακτηριστικό καμπούρικο καναρίνι και πολλά άλλα σε διάφορες χώρες και περιοχές.
Μετά από επιλεκτική εκτροφή ακολούθησαν και άλλες ράτσες-φυλές ,έχουμε λοιπόν αύξηση στον αριθμό τους, ομαδοποιούνται σε ξεχωριστές κατηγορίες σύμφωνα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους
Έτσι κατηγοριοποιούνται βάση του διαφορετικού κελαδήματος τους, του διαφορετικού χρωματισμού τους και της διαφορετικής τους εξωτερικής εμφάνισης τους με σκουφί η χωρίς, σγουρά κ.α
Η παγκόσμια ομοσπονδία έχει θεσπίσει στάνταρ για τις φυλές τους.
Τα καναρίνια μπορεί να ζήσουν εάν προσεχθούν από τους ιδιοκτήτες και διατραφούν σωστά μέχρι και 14 χρόνια περίπου. Όποτε με την απόκτηση ενός ωδικού πτηνού έχετε εξασφαλίσει έναν μελωδικό σύντροφο για αρκετά χρόνια
πηγή
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)